W przypadku drugiej wątpliwości na manowce może zwieść reguła mówiąca, że po spółgłoskach P, B, T, D, K, G, CH, J występuje "rz". Należy jednak zapamiętać, że nie dotyczy ona tego wyrazu. Zasady języka polskiego mówią, że "ż" należy pisać w wyrazach rodzimych, a do nich należy właśnie "gżegżółka". wyjaśnij na czym polega dowcip w przedstawionym komiksie . KOMIKS dlaczego wyraz twarz piszemy przez rz ? to proste Przecież wymienia się na mordka.. Pisownia Wyraz w z rz Regu y Ortograficzne Zasady Pisowni rz 18.84 MBPani Jola Uczy. Drodzy Widzowie. Zapraszam Was na spotkanie z ortografią. Podczas tego filmu zaprezentuję Wam zasady pisowni wyrazów z "rz". Życzę przyjemnego odbioru! Pisownia Wyrazów z "rz" . Reguły Ortograficzne . Zasady Pisowni "rz" . Uwaga: Jeśli pisownia ż przed w pozostaje w sprzeczności z inną zasadą (np. rz po d), to pierwszeństwo dać tamtej zasadzie, np drzwiowy (pisownia rz po d) 4. występuje w zakończeniu - aż wskazującym na rzeczownik rodzaju żeńskiego, spójnik lub francuskie pochodzenie wyrazu: a) w rzeczownikach rodzimych r. żeńskiego, np.: Aplikacja dyktanda.online jest nowoczesną, stworzoną przez wielu specjalistów aplikacją do ćwiczenia rozwiązywania dyktand. W naszej aplikacji dzieci mogą spotkać dyktanda z wielu reguł – rz/ż, ch/h, ó/u, nie z innymi częściami mowy, ą/om/on i ę/em/en. Dyktanda są dostosowane do odpowiedniego wieku dziecka – są one Vay Tiền Nhanh Ggads. Czas trwania: Ze względu na dość rozbudowaną formę zajęcia przewidziane są na 3 godziny lekcyjne (po 45 min). Najlepiej zrealizować je w ciągu dwóch dni (drugi dzień zmagań z ortografią warto rozpocząć od powtórzenia reguły zdefiniowanej przez uczniów, czyli od punktu 8. scenariusza) Cele zajęć: • cel ogólny: poznanie reguły warunkującej pisownię wyrazów z „rz” po spółgłoskach „p”, „t”, „w”; • cele szczegółowe – po zajęciach uczeń: – zna regułę warunkującą pisownię „rz” w wyrazach po spółgłoskach: „p”, „t”, „w” oraz właściwie ją stosuje, – dokonuje autokorekty pisanego tekstu, – posługuje się słownikiem ortograficznym, – analizuje wyrazy z trudnościami ortograficznymi, – czyta tekst ze zrozumieniem Metody: Rozmowa, pokaz, oparte na działaniach praktycznych uczniów, ćwiczenia, zabawy integracyjne Formy pracy: • indywidualna, • zbiorowa Środki dydaktyczne: • mała piłka do zabawy wprowadzającej, • kolorowa kreda, • kserokopie tekstu do wycinanki (liczba kopii odpowiadająca liczbie dzieci), • kolorowe kredki, klej oraz nożyczki, • przygotowane wcześniej przez nauczyciela zagadki, • kserokopie tekstu (w wersji skróconej) zapisane na prostokątnych ponumerowanych paskach papieru (liczba kopii odpowiadająca liczbie dzieci), • słowniki ortograficzne dla uczniów, • tekst do dyktanda, • szarfy lub długie wstążki do zabawy kończącej zajęcia, • płyta CD z muzyką relaksacyjną Przed rozpoczęciem zajęć nauczyciel zapisuje krótki tekst na tablicy, który będzie poddany analizie oraz wprowadzi w tematykę zajęć (nauczyciel dokonuje starannego zapisu tekstu podczas przerwy, aby nie tracić czasu podczas zajęć). Idealnym rozwiązaniem byłoby, gdyby wprowadzenie reguły ortograficznej poprzedzała wycieczka do lasu. Jeśli nie ma takiej możliwości,nauczyciel odwołuje się do wiadomości i doświadczeń dzieci. Przebieg zajęć: Powitanie uczniów – nauczyciel zaprasza dzieci do kręgu. Uczniowie stoją obok siebie, nauczyciel wręcza jednemu dziecku małą piłkę i prosi je o podanie swojego imienia oraz czynności, którą lubi najbardziej, a która zaczyna się od litery jego imienia, np. „Jestem Monika, lubię marzyć”. Gdy dziecko poprawnie wykona zadanie, odrzuca piłkę do dowolnej osoby stojącej w kręgu. Zabawa trwa do momentu, gdy wypowiedzą się wszystkie dzieci. Nauczyciel zaprasza dzieci do stolików. Prosi o skupienie. Otwiera tablicę, po czym głośno i wyraźnie odczytuje z niej tekst: Przyszedł wrzesień. W lesie zakwitły liliowe wrzosy. Pajączki snują białą przędzę. Patrz, ile tu trzmieli! Nie wrzeszcz, bo uciekną. Przecież one są potrzebne, bo zapylają kwiaty. Tekst może być inny, ale powinien obrazować omawianą zasadę pisowni. Nauczyciel zaprasza dzieci do swobodnych wypowiedzi na temat zmian zachodzących jesienią w lesie. Uczniowie odpowiadają na przykładowe pytania: – „Co charakteryzuje jesień?”,POLECAMY – „Jak zmienia się leśna szata jesienią?”, – „Jak przyroda przygotowuje się do jesieni?”. Następuje ponowne głośne odczytanie tekstu przez nauczyciela. Następnie prosi on dzieci o uważne przyjrzenie się tekstowi na tablicy i odszukanie wszystkich wyrazów z „rz”. Zachęca ochotników do podchodzenia do tablicy i podkreślania ich kredą. Nauczyciel prosi o wskazanie liter poprzedzających „rz” w podkreślonych wyrazach. Wyodrębnia je, zakreślając kolorową kredą (wyodrębnione spółgłoski to: „p”, „t”, „w”). Pyta dzieci, co jest charakterystycznego dla zakreślonych liter. Nauczyciel wypisuje podkreślone wyrazy w trzech kolumnach na tablicy według wzoru: Pyta dzieci, jaką zauważają prawidłowość w prezentowanych wyrazach. Prosi, by uczniowie uzasadnili pisownię „rz” w podanych wyrazach. Zachęca ich do próby sformułowania zasady warunkującej pisownię „rz” w tych wyrazach. Sugeruje, że reguła ma mieć postać zdania twierdzącego. Wspólne sformułowanie reguły ortograficznej: Po spółgłoskach „p”, „t”, „w” piszemy „rz”. P T W przyszedł przecież potrzebne patrz przędzę trzmieli wrzosy wrzesień wrzeszcz Nauczyciel wręcza dzieciom kserokopie tekstu, który jest zapisany na tablicy. Prosi o przygotowanie kolorowych kredek, kleju oraz nożyczek. Zadaniem dzieci jest zakreślenie w tekście na kolorowo spółgłosek, po których piszemy „rz”, wycięcie całych wyrazów z „rz” oraz wklejenie ich do zeszytu (w ten sposób dzieci zapamiętają regułę i prawidłowy zapis wyrazów wzrokowo). Zagadki tematyczne – nauczyciel czyta dzieciom przygotowane wcześniej zagadki, których rozwiązaniem są wyrazy, w których obowiązuje pisownia „rz” po spółgłoskach „p”, „t”, „w”. Prosi chętne dzieci, które znają odpowiedź, o zgłaszanie się przez podniesienie ręki. Przykładowe zagadki: „Jaki to miesiąc, zgadnijcie moi drodzy, gdy po wakacjach do szkoły się przychodzi” (wrzesień) „Wychodząc ze szkoły, nie zapomnę o tym, żeby zabrać wszystkie potrzebne…” (przedmioty) „Na nim się kładziesz, gdy idziesz spać; owiń się nim, a wszyscy ducha będą się bać” (prześcieradło) „Do autobusu, tramwaju nie wsiądziesz, gdzie chcesz. Gdzie się zatrzymują? To z pewnością wiesz” (przystanek) „Do trzepania dywanów specjalnie zbudowany, a dla dzieci to świetne miejsce do zabawy” (trzepak) Uczniowi, który jako pierwszy udzieli poprawnej odpowiedzi, nauczyciel proponuje podejście do tablicy i poprawne zapisanie wyrazu w odpowiedniej kolumnie tabeli obrazującej poznaną regułę ortograficzną. W razie problemów nauczyciel pomaga w prawidłowym zapisie wyrazu. Taniec ze wstążką do muzyki – zabawa ruchowa. Nauczyciel wykorzystuje dowolny utwór muzyczny (muzyka radosna lub relaksacyjna). Rozdaje dzieciom szarfy lub długie wstążki. Każde dziecko z szarfą w ręku zatacza koła,rysuje w pionie i poziomie ósemki, figury geometrycz... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 10 wydań magazynu "Życie Szkoły" Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online Możliwość pobrania materiałów dodatkowych ...i wiele więcej! Sprawdź Katalog Edyta GulaJęzyk polski, ScenariuszeKiedy piszemy "rz", a kiedy "ż"? - lekcja powtórzeniowa z ortografii Przypomnienie i utrwalenie zasad ortograficznych: pisownia "rz" i "ż" Scenariusz lekcji Czas: 2 godziny lekcyjne. Cele: - rozwijanie logicznego myślenia, - zachęcanie do podejmowania różnorodnych działań w zakresie rozwiązywania zadań ortograficznych, - wdrażanie do samodzielnego działania i myślenia. Cele operacyjne: Uczeń: - zna i stosuje reguły ortograficzne dotyczące pisowni "rz" i "ż," - doskonali nawyk poprawnego pisania według poznanych zasad, - pracuje samodzielnie i w grupie, - czyta ze zrozumieniem, - myśli logicznie, formułuje wnioski, - łączy wiedzę teoretyczną z praktycznymi umiejętnościami. Metody: praktyczne działanie (ćwiczenia, tekst przewodni), praca z tekstem. Formy: praca w grupach, praca z całą klasą. Przebieg lekcji: Jest to lekcja podsumowująca. Nauczyciel dzieli klasę na grupy, każda grupa otrzymuje instrukcję. Należy ustalić czas pracy. Wyniki pracy grupy prezentują kolejno na tablicy lub, co bardzo skraca czas prezentacji, na arkuszach szarego papieru. Uczniowie zapisują wyniki pracy w grupach do zeszytów. I Grupa I 1. Dopiszcie wyrazy pokrewne, w których rz wymienia się na r. morze - tworzę kompozytorzy - starzec - wzorzysty - dworzanin - uwierzyć - rowerzysta - 2. Na podstawie wykonanego ćwiczenia ułóżcie wniosek dotyczący pisowni rz. 3. Dopiszcie kilka swoich przykładów. 4. Trzy przykłady uzasadniające wniosek zapiszcie na tablicy. Grupa II się podanym wyrazom: księgarz kucharz kalendarz kołnierz rycerz zegarmistrz sztukmistrz kątomierz Sandomierz wniosek dotyczący pisowni rz (w zakończeniach wyrazów). 3. Dopiszcie kilka swoich przykładów 4. Odpowiednie przykłady uzasadniające wniosek zapiszcie na tablicy. Grupa III się podanym wyrazom. brzuch - przyroda - brzoskwinia - drzemać - trzymać - grzbiet - krzew - chrzan - spojrzeć - wrzawa - 2. Zapiszcie wniosek dotyczący pisowni rz (po spółgłoskach). 3. Dopiszcie kilka swoich przykładów przykłady uzasadniające wniosek zapiszcie na tablicy. Grupa IV uważnie wysłuchajcie sprawozdania z pracy grupy III. musimy zapamiętać pisownię wyrazów: a. bukszpan, gżegżółka, kształt, pszczoła, wszystko, pszenica, Pszczyna? b. odżywić, obżerać, odżyć, odżałować (czasowniki z przedrostkami od-, c. skądże, róbże, mówże (wyrazy z partykułą -że)? 3. Do 2. b, c dopiszcie własne przykłady. Dlaczego nie można dopisać własnych przykładów do 4. Uzupełnijcie wniosek Grupy III i wraz z uzasadniającymi go przykładami zapiszcie na tablicy. Grupa V sobie zasady pisowni rz. uważnie słuchajcie sprawozdań z pracy w grupach swoich kolegów. można uzasadnić pisownię wyrazów? 4. Zapiszcie wyrazy na tablicy, by wszyscy zapamiętali ich pisownię. barbarzyńca, burzyć, jarzębina, jarzyny, korzeń, korzyść, kurz, Murzyn, narząd, narzekać, narzędzia, orzechy, porządek, porzeczka, rzadki, rządzić, rzecz, rzeczownik, rzeka, rzemień, rzemiosło, rzemyk, rześki, rzetelny, rzeźbić, rzodkiewka, rzucać, tchórz, towarzyski, twarz, uderzyć, urząd, warzywa, wierzba, wierzch, zarzut, zdarzenie, zmierzch, zarządzać, zorza, zwierzęta II Grupa I wyrazy pokrewne, w których ż wymienia się na g, dz, h, z, ż, ź, s. odważny - mosiężny - drużyna - mrożony - zakażenie - niżej - 2. Na podstawie wykonanego ćwiczenia ułóżcie wniosek dotyczący pisowni ż. 3. Dopiszcie kilka swoich przykładów. 4. 0dpowiednie przykłady uzasadniające wniosek zapiszcie na tablicy. Grupa II 1. Przyjrzyjcie się podanym wyrazom: reportaż garaż bandaż młodzież kradzież odzież sprzedaż wniosek dotyczący pisowni ż (w zakończeniach wyrazów). 3. Dopiszcie kilka swoich przykładów. 4. Odpowiednie przykłady uzasadniające wniosek zapiszcie na tablicy. Grupa III 1. Przyjrzyjcie się podanym wyrazom. lżejszy, małżeństwo, oskarżenie, aranżacja, rewanż, oranżada 2. Zapiszcie wniosek dotyczący pisowni ż (po spółgłoskach). 3. Dopiszcie kilka swoich przykładów. 4. Odpowiednie przykłady uzasadniające wniosek zapiszcie na tablicy. Grupa IV sylabami rozpoczynają się podane wyrazy? żaba, życie, żuraw, żongler 2. Zapiszcie wniosek na podstawie podanych przykładów. kilka swoich przykładów. 4. Odpowiednie przykłady uzasadniające wniosek zapiszcie na tablicy.. 5. Dlaczego musimy zapamiętać pisownię wyrazów: rzadko, rzygać, rzucać, rzodkiewka 6. Uzupełnijcie wniosek.. Grupa V sobie zasady pisowni rz. uważnie słuchajcie sprawozdań z pracy w grupach swoich kolegów. można uzasadnić pisownię wyrazów? 4. Zapiszcie wyrazy na tablicy, by wszyscy zapamiętali ich pisownię. ciężki, dążenie, drożdże, duży, dyżur, inżynier, jeż, jeżyny, każdy, krzyżówka, księżyc, łóżko, mężczyzna, mnożenie, mżawka, nożyce, pasożyt, podróż, pożyczka, pożytek, spiżarnia, strażak, wieża, wzwyż, żaden, żarówka, żartować, żarzenie, żądać, żeglarz, żelazko, żeński, żwawo, życiorys, życzenie, żyrandol Podsumowanie lekcji: Nauczyciel dyktuje krótki tekst dyktanda. Zadanie domowe: Uczniowie muszą sprawdzić, czy poprawnie zapisali tekst ze słuchu, poprawić błędy korzystając ze słownika ortograficznego i poznanych zasad; uzasadnić pisownię źle napisanych przez siebie ortogramów. Opracowanie: Edyta Gula Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. poniedziałek, 31 lipca 2017 PISOWNIA WYRAZÓW Z "RZ" - ZASADY Zapraszam również tu: - lipca 31, 2017 Etykiety: Język Polski, Ortografia, Trudności ortograficzne, Wyrazy z rz Brak komentarzy: Prześlij komentarz Nowszy post Starszy post Strona główna Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom) ⇒ wszystkie zasady pisowni Rz piszemy, gdy w wyrazach wymienia się na r, np.: rowerzysta - rower, na komputerze - komputer, dworzec - dworca. Rz piszemy w zakończeniach wyrazów: arz erz mierz mistrz np.: bramkarz, pisarz, harcerz, rycerz, ciśnieniomierz, Sandomierz, burmistrz, zegarmistrz. Rz piszemy po spółgłoskach: b, p, d, t, g, k, ch, j, w, np.: brzeg, brzoza, przebój, sprzedawca, drzewo, modrzew, trzeba, patrzeć, grzyb, pielgrzym, chrzan, chrząszcz, spojrzeć, ujrzeć, wrzesień, wrzeciono. Wyjątki: wyrazy: bukszpan, gżegżółka, kształt, kszyk (nazwa ptaka), piegża (nazwa ptaka), pszczoła, Pszczyna, pszenica, pszenżyto, w przymiotnikach zakończonych na: - szy, - ejszy, np.: lepszy, nowszy, najlepszy, najnowszy, ładniejszy, mocniejszy, najładniejszy, najmocniejszy. Ż piszemy, gdy wymienia się w innych formach tego samego wyrazu lub w innych wyrazach na: g, dz, h, z, ź, s np.: książka - księga, wstążka - wstęga, mosiężny - mosiądz, pieniążek - pieniądz, drużyna - druh, watażka - wataha, każę (coś zrobić) - kazać, mażę (po czymś) - mazać, przerażenie - przerazić, zamrażać - mroźny, mróz, bliżej - blisko, niżej - nisko. Ż piszemy po literach: l, ł, r, n, np.: lżej, ulżyć, małże, małżeństwo, rżysko, rżenie, rewanż, oranżada. Odpowiedzi MatrixD odpowiedział(a) o 14:16 ze względu na końcówkę to przyrostek pauka36 odpowiedział(a) o 14:59 Końcówka "erz" jest jeszcze "arz" np. w zawodarz piekarz, murarz, blocked odpowiedział(a) o 14:06 Ponieważ wyrazy kończące się na -erz i -arz zawsze piszemy przez "rz" .To taka regułka :) Końcówka "erz" jest jeszcze "arz" ∂σмιŚś odpowiedział(a) o 16:54 wyrazy kończące się na -erz i -arz zawsze piszemy przez "rz" To proste ponieważ jest arz bo nie przez 'ż' ani 'sz' Uważasz, że ktoś się myli? lub

dlaczego twarz piszemy przez rz